To właśnie dzisiaj w naszych kalendarzach widnieje początek
nowego miesiąca. Przyznać trzeba jednak że zaczyna się on nieco inaczej niż pozostałe . Dzień 1
listopada odznacza się niezwykłą refleksją, tęsknotą i zadumą. Dzisiaj inaczej
patrzymy na przeszłość i przyszłość. Dostrzegamy, że życie jest
nieprawdopodobnie kruche i trwa zaledwie kilka chwil…
Pierwsze Święto
Zmarłych spędzone z dala od domu, z dala od mojego taty i z dala od niej. Pamiętam o bliskich których
nie ma już przy mnie.. Istnieją
jednak w naszym życiu osoby wyjątkowe , które mimo iż odeszły na drugi brzeg ich obecność skrupulatnie wypełnia
nasze dni. Bardzo często towarzyszy mi
uczucie tęsknoty za moją bohaterką i wojowniczką ale przede wszystkim za
cudowną kobietą i moim autorytetem , za moją mamą. Równie często pamięć o niej maluje na mojej buzi uśmiech jak i kręcącą się małą łzę w oku na skutek naszych wspólnych wspomnień…
wspaniałych wspomnień, które żyły w nas będą zawsze. Niezastąpiony smak sernika
z brzoskwinia, przepiękny zapach świątecznych pierników. Pachnący i czysty dom.
Wyjątkowa radość w jej oczach gdy czytała książki lub wyszywała obrazy. Jej
uśmiech na ustach z totalnie błahych powodów, zachłanność nigdy jej nie
towarzyszyła. Zawsze żyła dla innych aby ich wspierać i im pomagać. Ona to wielka skarbnica
wiedzy, nieodzowny doradca życia i najlepszy przyjaciel nie tylko mój ale wielu ludzi. Mimo iż odeszła
ciałem zawsze jest , była i będzie obok, bo przecież miłość jest wieczna. Wszystko to
co pozostawiła po sobie w sercach innych sprawia, że cały czas żyje wśród nas.
Czas iść do przodu, żyć każdym dniem, oddychać pełną
piersią i nie oglądać się za siebie. Jedyne co powinniśmy czerpać z przeszłości
to lekcje jakie nam daje i dobre wspomnienia. Nigdy nie wiemy jak długo trwała
będzie nasza chwila … więc bierzmy z tego co nam pozostało jak najwięcej. Dajmy z siebie tyle ile możemy dać.
Zanurzajmy się w spełnianiu swoich
marzeń w realizowaniu siebie… Oddajmy
się swoim pasją chwytając satysfakcję pełnymi garściami. Cóż nam pozostało ?
Dziś jesteśmy ale jutro może nas już nie być.. Tylko od nas zależy co
pozostawimy po sobie… Ja chciałabym być takim człowiekiem jakim była moja mama …
Odchodząc zostawić po sobie dobre imię i dobre słowo na ustach innych ludzi.
"Posadziłam wspomnienie w ogrodzie pamięci."
Z wyrazami wdzięczności Mamo za tak piękny ogród...
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz